Królowa Dominatorów

Królowa Dominatorów – matka Gumballa, będąca królową Dominatorów.

Osobowość[]

Królowa Dominatorów nienawidzi ludzi i żywi do nich urazę, uważając każdego osobnika odpowiedzialnego za porwanie jej dziecka. Niemniej jednak nie zabiła nikogo, pozostawiając swoje cele w specyficznych kokonach i wykradając im wspomnienia. Wykazała się również urokiem i namiętnością, kiedy starała się uwieźć Heywooda. Po tym, jak zorientowała się, że legendy nie chcą jej skrzywdzić, zaczęła z nimi współpracować, oczekując powrotu syna. Gdy go odzyskała była tak zadowolona, że pożegnała się z bohaterami, nie robiąc im krzywdy.

Moce i zdolności[]

Moce[]

Telepatia – największym atutem kosmitki jest zdolność używania telepatii, dzięki czemu może komunikować się z innymi istotami w ich własnym języku, a także bezproblemowo ich rozumie. Jej zdolność jest na tyle rozwinięta, że potrafi wykradać wspomnienia, a także mieszać w głowie swojej ofiary tak mocno, iż nie dostrzega on realnego świata.

Zdolności[]

Zwiększona siła – królowa Dominatorów posiada siłę dorosłego osobnika ze swojego gatunku, która znacznie przewyższa ludzkie możliwości.
Zwiększona wytrzymałość – królowa Dominatorów posiada wytrzymałość dorosłego osobnika ze swojego gatunku, która znacznie przewyższa ludzkie możliwości.

Biografia[]

Królowa pojawiła się w Ivy Town w 1988 roku, kiedy to jej dziecko zaginęło. Złowrogo nastawiona do ludzi, uważała każdego z nich za zagrożenie, przyciągając uwagę NSA. Na swojej drodze napotkała Sarę Lance, z którą pojedynek waleczny wygrała, po czym owinęła ją w kokon. Wiedząc, że nie może ufać ludziom, wykradła wspomnienia kobiety, udając się do państwa Palmerów. Tam napotkała kobietę, z którą uczyniła to samo. Po niedługim czasie do drzwi domostwa zapukał Nate Heywood, więc kosmitka zaczęła udawać właścicielkę mieszkania, uwodząc mężczyznę. Podstęp wyczuła Amaya, która dostrzegała prawdziwą naturę cudzoziemca. Zaatakowała ją, a następnie zaczęła uciekać wraz z Heywoodem. Królowa nie zamierzała jednak rezygnować z odnalezienia dziecka, więc ruszyła w pościg za legendami do samego lasu, w którym dostrzegła syna. Była z tego powodu szczęśliwa i zrozumiała, iż może zaufać bohaterom, machając im na pożegnanie^[1].