Dick Rory (zm. w 1990 roku) – zmarły mąż pewnej kobiety oraz ojciec Micka Rory'ego. Służył w Wietnamie jako Zielony Beret, a jego działania przyczyniły się do rozwinięcia u niego zespołu stresu pourazowego, przez co po powrocie do domu, wyładowywał swoją agresję na rodzinie. Zginął wraz z żoną w pożarze, który został podłożony przez samego syna.
Osobowość[]
Dick jest szalonym i dziwnym mężczyzną, który samymi swoimi gestami potrafi wzbudzić strach. Mimo wielkiej inteligencji Rory działa instynktownie i obsesyjnie, nie zwracając uwagi na innych, a także na siebie. Jego porywczość doprowadziła do wielu wypadków, a także błędów podczas misji. Cechy te odziedziczył po nim syn, który tak jak on stronił od znajomych. Mimo swoich wad Dick posiada kodeks honorowy. Nigdy nie zapomina o ludziach, których musiał zabić, zwłaszcza o żołnierzach, z którymi wcześniej walczył ramię w ramię. Martwił się też, że może zabrać wojnę z Wietnamu do domu, co popsuje tylko jego rodzinną osobę. Kochał z całego serca syna i żonę, lecz zespół stersu pourazowego sprawił, iż wyładowywał swoją agresję na bliskich, mimo tego, iż tak naprawdę tego nie chciał.
Moce i zdolności[]
Zdolności[]
- Ekspert w walce wręcz – Dick był biegłym wojownikiem walki wręcz, wystarczająco dobrym, aby walczyć z kilkoma przeciwnikami jednocześnie.
- Ekspert w walce bronią – jako żołnierz Dick potrafił obsługiwać większość broni palnej, a także broni białej. Jego główną umiejętnością było perfekcyjne opanowanie miotacza płomieni, który preferował w zwartej walce. W połączeniu z sadystyczną osobowością, urządzenie to w jego rękach było niezwykle niebezpieczne.
- Kondycja fizyczna – Dick jako żołnierz, regularnie angażował się w intensywne ćwiczenia, dzięki czemu posiadał niezwykłą kondycję fizyczną.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Niedługo przed 1967 rokiem Dick poznał kobietę, z którą planował założyć rodzinę. W tamtym okresie został jednak wysłany do Wietnamu i służył w Armii Amerykańskiej[1].
Służba w wojsku[]
Jeden z oddziałów zaginął w 1967 roku w dżungli, więc Dick ze swoimi ludźmi ruszył na poszukiwania. Na swojej drodze napotkał agentów CIA – Heywooda i oficera Shwarzeneggera, którzy dołączyli do jego misji. Jak się okazało, w gęstwinach panoszy się potężna bestia, przez którą giną ludzie. Po przejściu kilku kilometrów i chwilowego postoju Rory ostrzegł kompanów, aby nie pili wody z rzeki, gdyż może być skażona. Niespodziewanie z buszu wyłonił się dezerter, w którym Dick dostrzegł szeregowego Adamsa. Ten jednak zachowywał się tak, jakby nie zamierzał wrócić do armii i w dodatku nie on sam – było z nim kilkunastu ludzi, których żołnierze szybko się pozbyli. Kilka godzin później żołnierze rozpalili ognisko, a Dick dosiadł się do Shwarzeneggera, któremu opowiedział o ludziach, których musiał zabić. Z samego rana wojsko ruszyło dalej, lecz Rory ogłuszył Heywooda z powodu jego niesubordynacji. W końcu dotarli do obozu, który był ich celem, gdzie przygotowali wszystkich ludzi do rozstrzału. Wtedy niespodziewanie Shwarzenegger przystawił broń do głowy żołnierza i powiedział, że tym nie przywróci życia zabitym żołnierzom, a wręcz przeciwni, będzie miał na sumieniu kolejne ofiary. Rory odłożył broń i zgodził się z kompanem, którego niedługo później musiał pożegnać[1].
Po wojnie Dick wrócił do domu, gdzie ożenił się z kobietą swojego życia. Ta dała mu syna, Micka i wspólnie żyli w małym rodzinnym domku, gdzie rozwijał się zespół stresu pourazowego Dicka. Mężczyzna zginął wraz z żoną w 1990 roku w pożarze własnego domu, który podłożył ich syn[2].
Występy[]
„Legends of Tomorrow”[]
Ciekawostki[]
- Dick będąc na wojnie w Wietnamie, na odwrocie zdjęcia swojej dziewczyny miał wypisane nazwiska kompanów, których musiał zabić. Byli to: Peter Putan, David Dawson, Robert Stecky, Patrick Romine, Duncan Lalonde, Chris Daris, Craig Riley i Sam Sullivan.
Galeria[]
Sceny z serialu „Legends of Tomorrow”[]
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 Trzeci sezon serialu „Legends of Tomorrow”, odcinek „Welcome to the Jungle” wyemitowany 21 listopada 2017 roku.
- ↑ Pierwszy sezon serialu „Legends of Tomorrow”, odcinek „Ostateczny azyl” wyemitowany 21 kwietnia 2016 roku.